अर्चनाचा संघर्षमय प्रवास
अर्चना जालना जिल्ह्यातील वूटवर या गावची रहिवासी आहे. आई-वडिलांकडे केवळ अडीच एकर शेत जमीन असून ते पारंपारिक मेंढी पालनाचा व्यवसाय करतात. त्यांना एकूण पाच मुली त्यापैकी अर्चना सर्वात लहान. मोठ्या असलेल्या चारही बहिणीचं कमी वयातच लग्न झालं. त्यामुळे त्या पुढे शिकू शकल्या नाहीत. मात्र अर्चनाने खूप शिकावी अशी सगळ्यांचीच इच्छा होती. चौथी पर्यंतचे प्राथमिक शिक्षण उटवद येथील प्राथमिक शाळेत झाल्यानंतर तिच्या आई-वडिलांनी तिला पुढील शिक्षणासाठी आळंदी येथे पाठवलं. इथे आध्यात्मिक ज्ञानाचे धडे गिरवतानाच अर्चनाला आर्मी विषयी प्रेम निर्माण झालं. मोबाईल वरती इंटरनेटवर माहिती मिळवून तिने संभाजीनगर मधील एका अकॅडमीत प्रवेश घेतला. इथूनच अर्चनाच्या संघर्षमय प्रवासाची सुरुवात झाली.
advertisement
आई-वडिलांच्या नावे सुरू केला ब्रँड, महिन्याला 80 लाखांची कमाई, ‘अमुल’ला देतो टक्कर, Video
अखेर वर्दी मिळवलीच
छत्रपती संभाजीनगर येथे राहत असताना महिन्याला आठ हजारांचा खर्च तिला यायचा. मेंढी पालन करून उदरनिर्वाह करणाऱ्या आई-वडिलांना या खर्चाचे दर महिन्याला टेन्शन असायचं. मात्र तडजोड करून त्यांनी पैसे पुरविण्यात कुठेही कमतरता भासू दिली नाही. अर्चनाला देखील तिच्या आई-वडिलांची तसेच परिस्थितीची जाणीव असल्याने तिने देखील कसून सराव केला. तसेच अभ्यासात देखील मन लावले. जिद्द, चिकाटी आणि मेहनतीच्या बळावर तिने अखेर वर्दी मिळवलीच. आई-वडिलांचे स्वप्न साकार झाल्याचे समाधान तिच्या चेहऱ्यावर ओसंडून वाहत होते.
झोपडीतील लेखक सातासमुद्रापार; मराठमोळ्या साहित्यिकाचा जगभर डंका
कष्टाचं चीज झालं
अत्यंत नाजूक परिस्थिती असूनही आई-वडिलांनी मला कुठेही अडचण येऊ दिली नाही तसेच शिक्षणासाठी पूर्ण पाठिंबा दिला. त्यामुळेच मी हा टप्पा गाठू शकले. तसेच या पुढील टप्प्यासाठी देखील आई-वडिलांचा सतत पाठिंबाच असेल असं अर्चना डोळझाक यांनी सांगितलं. अर्चनाच्या यशाबद्दल बोलताना त्यांच्या आई-वडिलांचे डोळे पाणावतात. आत्तापर्यंत केलेल्या कष्टाचा चीज झालं अशा भावना तिच्या आई-वडिलांनी व्यक्त केल्या.