Alcohol : देशी आणि इंग्रजी दारू, बनवण्याची पद्धत सारखीच; मग एक स्वस्त, दुसरी महाग, असं का?

देशी दारू ही झोपडपट्ट्या किंवा ग्रामीण भागातील ड्रिंक. देशी दारूला IMCL म्हणतात, ज्याचा अर्थ भारतात बनवलेले व्यावसायिक दारू असा होतो. देशी दारूची दुकानं बहुतेकदा कमी उत्पन्न गटांच्या वस्ती असलेल्या भागात असतात. त्यामुळे भारतात देशी दारू ग्राहकांची संख्या बरीच जास्त आहे. बॉलीवूड चित्रपटांमध्ये अनेकदा देशी दारू पांढऱ्या किंवा नारिंगी रंगाच्या पेयाच्या रूपात दाखवली जाते. याउलट विदेशी दारू म्हणजे इंडियन मेड फॉरेन लिकर (IMFL), किंवा व्हिस्की, रम, वोडका, ब्रँडी आणि जिन सारखे स्पिरिट हे श्रेष्ठ मानले जातात.ल विदेशी दारूची दुकानं सामान्यतः मध्यमवर्गीय आणि उच्च उत्पन्न गटांच्या वस्ती असलेल्या भागात आढळतात.

दुसरीकडे देशी दारू ही परदेशी दारूचं मूळ रूप आहे. देशी दारू हे मूलतः शुद्ध केलेलं स्पिरिटचा एक प्रकार आहे. परदेशी दारू कंपन्या अनेकदा स्थानिक दारू उत्पादकांकडून त्यांचं स्पिरिट खरेदी करतात. या खरेदी केलेल्या स्पिरिटमध्ये विविध फ्लेवर्स घालून परदेशी दारू तयार केली जाते. देशी दारूमध्ये कोणतेही फ्लेवर्स वापरले जात नाहीत, म्हणून त्याची चव आणि वास मूळ घटकांसारखाच असतो ज्यापासून ते बनवलं जातं. त्यामुळे देशी दारू आणि परदेशी दारूमधील प्राथमिक फरक म्हणजे त्याची चव.

फ्लेवर्स नसल्यामुळे देशी दारू म्हणजे फक्त तीव्र वास आणि तुरट चव अशीच प्रतीमा आहे.  परदेशी दारूचा उल्लेख केल्याने काचेच्या बाटलीत आकर्षक पॅकेजिंगमध्ये उपलब्ध असलेल्या उत्पादनाची प्रतिमा निर्माण होते.

देशी दारूचं टार्गेट मार्केट कमी उत्पन्न गट आहे. या वर्गाला परवडणारे दारू उपलब्ध करून देण्यासाठी, ते सुलभ ठेवण्यासाठी जाणूनबुजून कमी किमतीत विकली जाते. परदेशी दारू मध्यम आणि उच्च उत्पन्न गटांना लक्ष्य करतं. हे ग्राहक उच्च-गुणवत्तेच्या आणि प्रतिष्ठित ब्रँडसाठी जास्त किंमत देण्यास तयार असतात, ज्यामुळे कंपन्यांना जास्त नफा मिळतो.

देशी दारू स्थानिक पातळीवर उत्पादित केली जाते, ज्यामुळे त्याची विक्री आणि वापर प्रामुख्याने ज्या राज्यात ते तयार केलं जातं त्या राज्यात मर्यादित राहतो. चव वेगळी आहे, पण बनवण्याची पद्धत सारखीच आहे.