हृदयात छिद्र असूनही सज्जनगड सर केला, पण... 16 वर्षीय श्रावणीचा हट्ट ठरला जीवघेणा! 

ती धीम्या गतीने, पण अदम्य इच्छाशक्तीने पायऱ्या चढत गेली. एक-एक पायरी पार करत, श्वास लागत असतानाही, ती अखेरीस गडाच्या माथ्यावर पोहोचली. तो क्षण तिच्यासाठी एखाद्या विजयापेक्षा कमी नव्हता. डोळ्यात आनंदाश्रू घेऊन, तिने क्षणाचाही विलंब न लावता आपल्या वडिलांना फोन लावला. "पप्पा, मी गड चढले!" हे शब्द तिच्या मुखातून बाहेर पडले आणि त्याच क्षणी, तिचा श्वास थांबला. ती अचानक खाली कोसळली.

ही हृदयद्रावक घटना रविवारी सकाळी साडेअकराच्या सुमारास सज्जनगडावर घडली. श्रावणी, दहावीत शिकणारी एक हुशार विद्यार्थिनी होती. करमाळ्यातील एका खाजगी क्लासमधील विद्यार्थ्यांसोबत तिची ही सहल होती. सहलीला निघण्यापूर्वी तिच्या वडिलांनी तिला 'तू जाऊ नकोस' असे सांगितले होते. त्यांच्या मनात भीती होती, कारण त्यांना तिच्या हृदयाच्या विकाराची जाणीव होती. पण श्रावणीने हट्ट धरला आणि ती निघाली.

सज्जनगडावरील वाहनतळावर उतरल्यानंतर पायऱ्या चढून सर्वजण गडाकडे जात होते. श्रावणीही त्या गर्दीचा भाग होती. तिने हळूहळू, थांबत-थांबत का होईना, पण जिद्दीने प्रत्येक पायरी पार केली. गडावर पोहोचल्यावर तिला थोडा दम लागला होता, पण तिच्या चेहऱ्यावर समाधान आणि एक वेगळाच आनंद होता. 'हृदयाचा त्रास असूनही मी हे करू शकले,' हा विचार तिला शक्ती देत होता. त्याच उत्साहाच्या भरात तिने वडिलांना फोन केला, "पप्पा, तुम्ही म्हणाला होता नको जाऊ, पण बघा पप्पा, मी गड चढले!" हे वाक्य पूर्ण होताच, तिच्या शरीरातील प्राणवायू कमी झाला आणि ती बेशुद्ध होऊन खाली कोसळली.

जवळ असलेल्या तिच्या मैत्रिणींनी तिला तात्काळ सावरले. तिची शुद्ध हरपली होती. तिला कसेबसे पायऱ्या उतरवून वाहनतळापर्यंत आणण्यात आले. तिथून तिला तातडीने साताऱ्यातील एका खाजगी रुग्णालयात दाखल करण्यात आले. डॉक्टरांनी तिला वाचवण्यासाठी शर्थीचे प्रयत्न केले, पण उपचारादरम्यान तिची प्राणज्योत मालवली. या सहलीनंतर मैत्रिणींचा कास पठारावर जाण्याचा बेत होता. श्रावणीचेही तेच स्वप्न होते, पण दुर्दैवाने ते अपूर्णच राहिले. एका क्षणात आयुष्याची दोरखंड तुटली आणि श्रावणीचे स्वप्न स्वप्नच राहिले.