Solapur: दिरांनी मारलं, साडी काढून अत्याचार केला अन् नवरा म्हणतो 'ही मेली नाही का अजून'? सोलापूरमधील 'वैष्णवी'ची भयानक कहाणी

पण, अलीकडे ११ मे २०२५ रोजी  घरी काम करत असताना दोन्ही दिर संतोष, निलेश, दोन जाऊ निलीता, पुजा, माझा लहान मुलगा सार्थक हे आमचे शेतातील डाळींबाचे बागेत काम करण्यासाठी गेले होते. ११:३० वा. वे सुमारास माझे दोन्ही दिर घरी आले त्यावेळी मी स्वयंपाक खोलीत काम करीत होते. त्यांनी मला ओढत फरफटत घराच्या हॉलमध्ये घेवून आले आणि आतून कडी लावली माझ्या नरड्याला कोयता लाऊनवर अत्याचार केला. मी म्हणाले 'मी तुमची वहिणी आहे, वहिणी आई सारखी असते' पण ते बळाचा वापर करून अत्याचार केला.  माझा नवरा सतीश वडील नागनाथ यांना बोलवा आणि मोठ मोठ्याने ओरडत वाचवा वाचवा म्हणत होते पण बाहेर सासू विमल व सासरे लक्ष्मण हे त्याच्या मनासारखे होत असल्याने ते गप्प बसले होते. त्यावेळी दिर निलेश हा मला म्हणाला की, तू तुझ्या लहान मुलाला सार्थकला काय सांगितलं आहे. त्यानंतर दिर संतोष हा म्हणाला की, 'हिलाच लय आग आहे, थांब तुला दाखवतो दिर निलेश म्हणाला की तुझ्या नवऱ्याने तुला जीवे मारण्यास सांगितलं आहे, तू काय आत्ता जगत नाही' असे म्हणून ते दोघे माझे शरीरावर हात फिरवून  मनास लज्जा वाटेल असे कृत्य केले. त्यानंतर माझ्या दोन्ही जाऊ निलीता व पुजा तिथं शेतातून आल्या. बाहेरु दार वाजऊ लागल्यानंतर या दोघांनी अश्लील चाळे थांबऊन दार उघडलं अन् मीच त्याच्यावर आळ घेते म्हणत त्या दोघी पण मला मारहाण करू लागल्या.

दिर निलेश म्हणाला मी वकील आहे आणि मला आता कोर्टाला महिनाभर सुट्टी आहे, हिचा माज जिरवतो दिर संतोष याने त्यांचे हातात लाकडी दांडके घेतले. त्यांनी त्यांचे जवळील १ दांडके माझे दिरांकडे दिले. त्या दोघांनी काठीने माझ्या मांडीवर, पाठीवर, पायावर, हातावर तसंच मागील बाजूवर जोरजोरात १ तासभर मारून मला जखमी केलं. तसंच दोन्ही जावांनी फरा वारीने माला मारुन मला हाताने लाथाबुक्यांनी मारहाण केली. त्यावेळी दीर जाव पुजा हिने विषाची बाटली निलेश यांच्या हातात आणून दिली आणि बळजबरीने पाजन्याचा प्रयत्न केला. पण सासरे लक्ष्मण म्हणाले की, विष पाजू नका, तिला मरु द्या आणि सर्वाना मारण्यास प्रोत्साहन देत होते. मग तुच पी विष हे तु विष पिवून मर, तुझा काही उपयोग नाही, तु घराची अब्रू घालवतेस, आईघाले असे म्हणत होता. मी मोठ्याने ओरडत होते, परंतु त्यांनी घराचा दरवाजा आतून बंद केला होता.

घरातला आवाज ऐकून अखेर शेजारी गोळा झाले असता त्यांनी १ तासांनंतर मारहाण बंद केली आणि तुला पोलिसात जाऊ देणार नाही मी वकील आहे. कायदा माझा खिशात आहे सांगत घाण शिव्या देत होता. त्यानंतर मी माझ्या घरात आमच्या खोलीत जावून रडत रडत साडी घालून कपडे सावरले खोलीचे दार लाऊन बसले. रात्री माझे पती सतिश दुकानात आले, हे आले त्यांना मी सगळा प्रकार सांगितला असता ते सगळ्यांसमोर म्हणाले की, 'अरेरे ही अजून जिवंतच आहे का खूप कमी मारले निदान हिचा पाय तरी मोडायचा' असं सांगून जेवायला निघून गेला. माझा नवराच माझी मदत करत नसल्याने मी कोणास काही न बोलता तशीच घरात बसून राहिली.

रात्री ०९:०० वा. चे सुमारास माझा मोठा मुलगा सोहम हा घरी आल्यानंतर मी त्याला मला झालेली मारहाणीबाबत सांगितलं. मला चक्कर येत आहे. मला दवाखान्यात जायचे आहे त्याने असे म्हणाल्यानंतर गपचुप टेंभूणी येथील चोपडे हॉस्पिटल येथे गेलो. तिथे माझेवर प्राथमिक उपचार करून मला सकाळी परत, या असे म्हणाले. त्यानंतर दि. १२ मे २०२५ रोजी मी, माझे वडील नागनाथ मुरलीधर गायकवाड, भाऊ गणेश, बहीण प्रज्ञा पृथ्वीराज भोसले असे तक्रार देण्यासाठी टेंभूणी पोलीस ठाण्यात गेली असता तेथील पोलिसांनी आम्ही उपचाराकरीता दवाखाना यादी देवून सरकारी दवाखान्यात पाठविलं. आम्ही सरकारी दवाखाना येथे गेलो. तेथे उपचार झाल्यानंतर मी त्यांना माझे दोन्ही कानाला मार लागल्याचे सांगितलं. त्यांनी तेथे कानाचे डॉक्टर नसल्याने पुढील उपचाराकरीता कुडूवाडी इथं पाठविलं. आम्ही कुडूवाडी येथील सरकारी दवाखाना येथे गेलो. परंतु तेथे देखील कानाचे डॉक्टर नसल्याने त्यांनी पंढरपूर येथे घेवून जाणेस सांगितलं. मला चक्कर येवून कानातून रक्त वाहु लागल्याने मी पंढरपूर येथील लाईफ लाइन सुपर स्पेशालिटी हॉस्पिटल येथे उपचाराकरीता दाखल झाले. सध्या माझ्यावर औषधोपचार चालू असून माझी प्रकृती चिंताजनक आहे.

मी हताश असल्याने त्या दोघांनी माझे शरीरावर हात फिरवून माझे xxx दाबून माझी, साडी काढून अत्याचार केला आहे. मनास लज्जा वाटेल असे कृत्य करून माझा विनयभंग केला आहे. तसेच लाकडी दांडक्याने मांडीवर, पाठीवर, पायावर, हातावर व मागील बाजूवर जबर मारून मला जखमी केले आहे. तरी माझे दिर निलेश लक्ष्मण भोसले, दिर संतोष लक्ष्मण भोसले, दोन जाऊ निलिता संतोष भोसले, पुजा निलेश भोसले, सासरे लक्ष्मण श्रीपती भोसले, सासु विमल लक्ष्मण भोसले आणि त्यांना प्रवरुत्त करणारे माझे पती सतिश लक्ष्मण भोसले, या ७ जणांविरुद्ध दिरांनी अब्रु लुटण्याचा प्रयत्न केला. कानावर, शरीरावर जबर मारहाण केली आहे व अशा वारंवार कौटुंबील हिसा करुन मला विष पाजुन जिवे मारण्याचा प्रयत्न म्हणून माझी ७ जणांविरुध्द तक्रार आहे. पण टेंभुणी पोलीस आय.सी.यु.मध्ये उपचारादम्यान गोळे साहेब, मोरे साहेब जबाबासाठी लाईफलाइन सुपर स्पेशालिटी हॉस्पिटल, पंढरपूर येथे आयसीयु विभागात आले होते. पण मी जबाब देण्याच्या मानसिकतेत नव्हते तरी सुद्धा त्या पोलिसांनी काय लिहिलं मला माहीत नव्हतं. त्यांनी कोऱ्या पेपरवर परत काय लिहिले आणि शारीक प्रकृती गंभीर असल्याने मी त्यांना पुर्णपणे सांगु शकले नाही, दोन दिवसांनी माझा भाऊ गणेश नागनाथ गायकवाड पोलीस स्टेशनला गेले असता एफ.आय.आर. मध्ये मी सांगितलेला अत्याचार आणि येथील जबाब यात खूप तफावत आहे असे, जाणवले पलिसांनी माझ्यावर अन्याय केला आहे. एक महिला बेदम मार खाऊन चार ठिकाणी दवाखने बदलून हॉस्पिटल आय.सी.यु.मध्ये उपचारा दरम्यान, ३ पुरुष पोलिसांना काय जबाब देणार कसे सर्व सांगणार होते.