ही माती आहे अनमोल, ठेवली जाते तिजोरीत, खरेदीसाठी लागते बोली, पण कारण काय?

तसेच असे फक्त एकाच दुकानात नाही होत. तर या गल्लीमध्ये जवळपास 50 ते 60 अशी दुकाने आहेत, जे कचरा मातीला बाहेर फेकत नाहीत. या लोकांनी आपल्या दुकानातच एक खड्डा खोदला असून यामध्ये ते या वस्तू टाकतात. हे काम मागील अनेक वर्षांपासून सुरू आहे.

गोरखपूरच्या घंटाघरच्या मागे एक गोपीगली आहे. याठिकाणी 100 पेक्षा अधिक दुकाने आहेत. यामध्ये काही दुकानांवर सोने विक्री केली जाते. तर काही दुकानांवर मॅन्युफॅक्चरिंग आणि शायनिंगचे काम केले जाते. करिश्मा ज्वेलर्सचे मालक मनोज कुमार वर्मा सांगतात की, याठिकाणी असे अनेक मॅन्युफॅक्चरिंग आणि शायनिंगची कामे केली जाणारी दुकाने आहेत. हे दुकानवाले लोक आपल्या मातीला दुकानातील खड्ड्यात टाकतात. मग त्याला विकतात. या मातीला खरेदीसाठी प्रत्येक दुकानावर एक व्यक्ती (नियारिया) येतो. हा ही माती खरेदी करुन घेऊन जातो. यानंतर तो त्या मातीतले सोन्याचे छोटे छोटे कण निवडतो.

जेव्हा या दुकानांवर मॅन्युफॅक्टरिंगचे काम, किंवा सोन्याला चमकवण्याचे काम करत असताना, सोन्याचे लहान लहान कण पडतात. काही कण त्यांच्या शरीरावर चिपकतात. यानंतर काम संपल्यावर दुकानदार हे सर्व झाडून घेतात आणि दुकानातील खड्ड्यात टाकतात. महिन्यातील एक दिवस नियारिया येतो आणि कमीत कमी 5 हजार रुपयात खरेदी करतो. यानंतर तो त्यातील सोन्याचांदीचे कण निवडून बाजारात 10 ते 12 हजारांना विकतो.