Ramayan : रावणाला स्वतः भस्म करू शकत होती माता सीता, मग रामाची प्रतीक्षा का करत राहिली?

ही अद्भुत घटना फक्त महाराज दशरथांनीच पाहिली होती. जेवणानंतर सर्वजण निघून गेल्यावर त्यांनी सीतेला आपल्या खोलीत बोलावलं. त्यांच्या डोळ्यात आश्चर्य आणि आदराची भावना होती. ते सीतेला म्हणाले, "हे देवी, आज मी तुझी अद्भुत शक्ती पाहिली. तुमच्याकडे असलेली शक्ती अलौकिक आहे.”

अशाप्रकारे, महाराज दशरथांनी सीतेला तिच्या अफाट शक्तीची जाणीव करून दिली. तिला हवं असतं तर ती रावणाचे अपहरण करताना फक्त एका नजरेत त्याचा नाश करू शकली असती. अशोक वाटिकेत कैदेत असतानाही तिच्याकडे रावणाला शिक्षा करण्याची शक्ती होती. तरीही तिनं तसं केलं नाही. यामागे अनेक लपलेली कारणं आहेत, त्यापैकी काही प्रमुख कारणे खाली दिली आहेत.

प्रतिष्ठेचं आणि धर्माचं पालन : सीता माता प्रतिष्ठेचं मूर्तिमंत रूप होती. तिला माहित होतं की रावणाचा मृत्यू भगवान रामाच्या हातून निश्चित आहे. म्हणून धर्म आणि प्रतिष्ठेचं पालन करून त्याने स्वतः कोणतंही पाऊल उचललं नाही. ती तिच्या पतीवरील भक्तीवर ठाम राहिली आणि परिस्थितीवर नियंत्रण ठेवण्याऐवजी तिनं भगवान रामाची वाट पाहणं पसंत केलं.

शापाचा परिणाम : एका आख्यायिकेनुसार रावणाला नलकुबेराकडून शाप मिळाला होता की जर त्याने कोणत्याही स्त्रीला तिच्या इच्छेविरुद्ध स्पर्श केला तर त्याच्या डोक्याटे शंभर तुकडे होईल. या शापामुळे रावण सीतेला स्पर्श करण्यासही घाबरत होता. सीतेला या शापाची जाणीव होती आणि तिला माहित होतं की रावण तिला कोणतंही शारीरिक नुकसान करू शकत नाही.

त्रिजटेचं आश्वासन : रावणाने सीतेच्या रक्षणासाठी त्रिजटा नावाच्या एका राक्षसीची नियुक्ती केली. त्रिजटाने सीतेला समजावून सांगितलं की भगवान राम लवकरच तिला रावणाच्या तावडीतून सोडवण्यासाठी येतील. त्रिजटाच्या शब्दांनी सीतेला धीर आणि धैर्य दिलं.

दशरथाला दिलेलं वचन : राजा दशरथाने सीतेला तिच्या शक्तीची जाणीव करून दिल्यानंतर त्या शक्तीचा योग्य वापर कसा करायचा हे देखील दाखवलं. त्यांनी तिला सांगितलं की, “हे मुली, कधीही चुकूनही तुझ्या शत्रूकडे त्याच नजरेने पाहू नकोस ज्या नजरेने तू त्या गवताकडे पाहत होतीस. तुमच्या डोळ्यात नेहमी करुणा आणि प्रेमाचा सागर ठेवा. तुमची शक्ती केवळ संरक्षण आणि कल्याणासाठी असू द्या, विनाशासाठी नाही.

या सर्व कारणांच्या एकत्रित परिणामामुळे, माता सीतेने आपल्या शक्तींनी रावणाला जाळून राख केलं नाही. त्यांनी संयमाने, सन्मानाने आणि धर्माचे पालन करून भगवान रामाची वाट पाहिली आणि शेवटी धर्माची स्थापना झाली.