प्रार्थना बेहेरे पोस्ट
ए वेडे
प्रिया, पियू, परी, प्री, ती माझ्यासाठी फक्त एक सहकलाकार नव्हती, ती माझ्या अतिशय जिव्हाळ्याची मैत्रीण होती. माझी वेडे आम्ही एकत्र घर शेअर केलं होतं. कितीतरी वेळा आम्ही तासन्‌तास बोलत बसायचो…मॅगी, भुर्जी, कॉफी… हे सगळं आमचं छोटंसं जग होतं. खूप साऱ्या गप्पा, काहीसं वेडं हसणं, रात्री उशिरापर्यंत जागणं – त्या क्षणांना काही तोड नाही.
advertisement
'मला तिची गरज होती तेव्हा...'; अंकिता लोखंडेची पहिल्या मैत्रिणीसाठी इमोशनल पोस्ट
ती माझी इंडस्ट्रीतील पहिली मैत्रीण होती, आणि खरी सख्खी मैत्रीण. तिच्यामुळेच हे नवीन जग मला आपलंसं वाटलं. तिच्यासोबतच मी स्वतःला शोधलं, हसावं, रडावं आणि मोकळं व्हावं असं वाटलं. अभिनयाच्या सुरुवातीच्या दिवसांत जेव्हा सर्व काही नवीन, अनोळखी आणि वाटायचं, तेव्हा तिचं हसतं मुख, तिचं प्रेमळ बळ माझ्यासोबत होतं. तिच्यासोबत मी पहिला सीन केला, पहिल्यांदा कॅमेरा शेअर केला. ती इतकी हसमुख, प्रामाणिक, भावनाशील आणि जिव्हाळ्याने भरलेली व्यक्ती होती की तिच्यासोबत क्षणभरही घालवला, तरी तो कायमचा लक्षात राहिला.
कॅन्सरशी लढा देत असताना, एक वेळ अशी आली होती की तिची तब्येत थोडीशी सुधारली. तेव्हा ती माझ्या अलिबागच्या घरी आली होती. मी, ती आणि शाल्मली. आम्ही तिघींनी एकत्र इतका सुंदर वेळ घालवला की तो क्षण कायमचा मनात कोरला गेला आहे. ती खूप आनंदी होती…तेव्हा तिने मला एका शांत स्वरात म्हटलं, "तुझं घर, तुझं वातावरण, तुझे हे कुत्रे… हे सगळं मला बरं करतंय. मला इथे येऊन बरं वाटतंय… जणू काही हे ठिकाणच मला heal करतंय."
कॅन्सरने तिचं शरीर झिजवलं, पण तिचं मन, तिचा आत्मा, तिचं खंबीरपणं ते कोणताही आजार हरवू शकला नाही. शेवटच्या क्षणापर्यंत तिने जगायला आणि हसवायला शिकवलं. ती गेली, पण तिच्या आठवणी, तिचं हास्य, तिचं अभिनयातलं तेज सगळं अजूनही माझ्यासोबत आहे. माझ्या आयुष्याचा एक भाग तिच्यासोबतच गेला, आणि तो भाग मी जपून ठेवणार आहे कायमचा.
दरम्यान, प्रियाने आपल्या कारकिर्दीत अनेक गाजलेल्या मालिकांमध्ये भूमिका साकारल्या होत्या. तिच्या नैसर्गिक अभिनयामुळे ती प्रेक्षकांच्या हृदयात खास स्थान निर्माण करू शकली. तिच्या अचानक जाण्यामुळे चाहत्यांना मोठा धक्का बसला आहे.